Midas en sport

Ik kijk nooit zoveel teevee, dus ik wist niet precies wie Midas Dekkers was (aangenomen dat je daar via de teevee achter kunt komen), maar het leek me een zuur mannetje dat niet te beroerd is om dwars tegen de gangbare mening in te gaan. Toen ik in de boekhandel een heel boek van hem tegenkwam dat Lichamelijke Oefening heette, leek me dat een goeie aanschaf.En dat had ik helemaal goed gezien.

Sport is nergens goed voor, althans niet voor je gezondheid. Los van het feit dat de roots liggen in militarisme (de Engelse tak) en racistisch nationalisme (de Duitse tak) - niet echt een stamboom om trots op te zijn - werkt het dus ook niet.

Een beetje bewegen - de auteur adviseert om de boodschappen voortaan te voet te doen, 10 kilometer hardlopen kost ook niet meer energie dan 10 kiliometer wandelen - is meer dan genoeg. Je knieën en pezen uitwonen in een marathon is alleen maar stom. Gelukkig was ik nog niet begonnen met trainen.

Ik heb het altijd al gek gevonden dat sommigen mensen hun adolescentenbestaan slijten met 6 uur in een zwembad liggen om dan in een wedstrijd van een paar minuten geen medaille te winnen. Het is wel ijverig, maar als investering lijkt het me toch tamelijk onverantwoord.

En nu vind ik eindelijk Midas aan mijn zijde. Is het niet heerlijk?

Lekker wijntje

Een maand geleden te gast geweest in het verre Slovenië. Best wel een beschaafd land trouwens. Aldaar drie dagen lang gefêteerd door de uitgeverij van het Sloveense staatsblad, dus drie dagen lang per bus langs eetgelegenheden gesleept en zwaar getafeld, en ook nog Lippizanerpaarden gezien. Mijn Deense collega Seuren (zo heet daar iedereen), die bij een eerder bezoek aan Luxemburg het handvat van zijn hutkoffer (handbagage) had zien losraken omdat het weigerde twaalf flessen wijn op te tillen, wilde dit probleem nu voorkomen en gaf mij op weg naar het vliegveld een fles wijn die echt niet meer meekon in zijn uitgewoonde koffer. Een Pivka uit 2004. Ik moet zeggen, het klonk vies, net als Pilav-ragout, dat kreeg je vroeger in vegetarische mensa's. Maar ik heb hem vandaag noodgedwongen (de Hardy's was op) ontkurkt en hij was gewoon hardstikke lekker! Gauw weer naar Slovenië. Het schijnt daar ook niet te regenen op vakantie, althans niet zoals in Drenthe in augustus.

Boodschap in een flesje

Was de Police nou goed? Stewart Copeland (geen familie van Aaron, denk ik) heeft een film gemaakt over zijn Police-tijd, las ik in de krant. Die vent heeft nog precies dezelfde kop als 30 jaar geleden, zag ik. Ik vroeg me af of ik de Police nou goed vond. Message in a Bottle wel. Zodra ik Stairway to Heaven echt ken ga ik het riffje van Message in a Bottle nog eens goed leren.

Ik heb in 1979 voor de open deur van de geluidswagen staan luisteren toen ze optraden in de Vliegermolen in Voorburg, een domme sporthal. Maar dus niet in de sporthal. Every breath you take is toch eigenlijk wel een slecht nummer, vooral het refreintje. Volgens mij was het net niet wat, die Police. Net als Sting in zijn eentje. Wel mooie dingen, maar te veel missers. Laatst How insensitive in zijn vertolking gedownload. Niet om aan te horen.

Stemmen

Ik heb de Stemwijzer gedaan en ik scoorde het meest bij D66, daarna de Partij voor de Dieren en Groen Links. Daarna nog de ChristenUnie en pas toen de Partij van de Arbeid. Terwijl ik daar altijd op stem.

Moet ik dan maar eens niet doen? Ik heb bij Woutertje Bos sterk het gevoel dat hij vooral op het kussen wil zitten.

[Ik heb ineens iets raars, ik schrijf ineens alle woorden verkeerd. Wat krijgen we nou? Ik ga even kijken of ik het weer normaal kan. De kat die krabt de krullen van de trap. Dat ziet er heel normaal uit. Ik denk dat ik toch maar even ga slapen. Oververmoeidheid?]

Even ter toelichting op de laatste opmerking, vijf jaar later. Ik heb in dat jaar twee keer meegemaakt dat ik ineens betekenisloze test zat te tikken. De eerste keer ben ik even op de bank gaan liggen, waarna het ophield, maar de tweede keer heb ik ook maar een afspraak gemaakt met de huisarts. Daar gingen drie dagen overheen. De huisarts schrok zich dood en begon me eerst uit te kafferen waarom ik niet meteen was langsgekomen ("Nou dokter, als ik je assistente aan de lijn krijg, kan ik altijd pas na drie dagen terecht") en belde toen meteen staande het consult voor een afspraak met de TIA-poli. En ik moest bloedverdunners slikken. Na een dag testjes bij de poli was wel duidelijk dat er geen sprake was van enig hersenletsel of zo. Vreemd genoeg adviseerde de neuroloog me wel door te gaan met de bloedverdunners, want die konden geen kwaad. Toen heb ik heel flink gezegd dat ze als ze geen kwaad deden ze vast ook niet hielpen en dat ik daar dus niet aan begon. Dat vond hij eigenlijk ook wel goed.

Ach jee, daar begint het

Ik ga ook eens een weblogje maken, of liever het vierde weblogje, maar dan voor publiek gebruik. Iedereen mag meekijken, dus ik ga me een beetje gedeisd houden.

Dit was mijn eerste post op de Volkskrantblog, die 22 augustus 2011 definitief ter ziele is gegaan, of althans, overgedaan aan web-log.nl. Ik migreer niet mee en zit alles op deze Blogger-blog. Op zich wel jammer dat de Volkskrant ermee stopt, want de Volkskrantblog was een levendige community. Toen ik deze eerste post schreef krijg ik in ieder geval een aantal aanmoedigingen. Op Blogger moet ik de eerste reactie nog krijgen.