Het was wel schokkend, en ook weer niet. Je ruikt niks als je naar een filmpje kijkt en je voelt niet hoe warm het is. De dreiging van pubers met Kalshnikov's komt ook niet zo over, als Alvi er lacherig over doet.
Wat me vooral opviel is dat er zoveel mensen wonen. Op een gegeven moment raakt de Landcruiser vast in de modder, ergens in de uitgestorven heuvels en als de chauffeur voorstelt om even hulp te vragen in de buurt, denkt Alvi dat het een grapje is, maar binnen no time staan er honderd mannen, één met een schep, in de hoop een paar centen te verdienen.
80% van de wereldreserve aan coltan - waar je mobieltje op draait - ligt in Congo onder de grond. Dat is een ramp, want daar valt geld aan te verdienen en hoe meer onrust er is, hoe hoger de prijzen. Er is een overvloed aan jonge kerels die het OK vinden om soldaatje te spelen. Doe onrust gaat dus voorlopig niet weg, hoewel Alvi dapper volhoudt dat het beter gaat. Vandaag wel, maar morgen misschien weer niet, zou ik zeggen.
Alvi denkt dat het beter zal gaan als de overheid in Kinshasa zijn geweldsmonopolie gaat afdwingen in het verre oosten. Waarom zouden ze? En tot slot trekt hij de conclusie dat Congo een van de meest "underreported" regio's van de wereld is, omdat gewoon niet te begrijpen is wat er gebeurt. Het is geweldig dat hij toch een poging heeft gedaan en er een mooie documentaire van heeft gemaakt.
