Ik zit net een artikel te lezen in de New York Review of Books van 14 juli (mijn verjaardag) over The New World Order. Nogal verontrustend, ook al is dat meer een term voor een politicus. Het gaat over Amerika, dat zich de allure aanmeet van een imperium, in plaats van een republiek. Vanwaar anders die oorlogsneiging (het land geeft al jaren meer aan defensie uit dan de rest van de wereld, terwijl de Koude Oorlog toch voorbij is en je met ruimteschilden, die het niet doen, toch weinig tegen Osama Bin Laden begint), het martelen van krijgsgevangen (of is er nog iemand die dat ontkent?), het aanvallen van de pers als die iets onaardigs zegt (en de pers censureert zichzelf vrolijk), het negeren of omzeilen van wetten (denk even aan het plan om tijdelijk alvast iemand in het Hooggerechtshof te benoemen op grond van een tijdelijke bevoegdheid, bedoeld voor de vakantie) het bang maken en houden van de bevolking (terrorismedreiging). De grondrechten worden altijd het eerst het slachtoffer als er een oorlogssfeertje wordt gecreeerd en volgehouden. Dat blijkt dus ook.
Aan het eind van het artikel wordt een vergelijking getrokken met nazi-Duitsland. Ik vond dat eerst grotesk, maar in tweede instantie is hij niet zo gemakkelijk te ontkrachten. Amerika is uiteraard een democratie (Duitsland trouwens ook, totdat het zichzelf als democratie ophief in 1933), maar daar moeten de mensen wel hun best voor blijven doen. Het hoeden van de democratie is iets wat je niet aan een regering kunt overlaten. Voor een regering is een democratie alleen maar lastig. Kiezers, politici en pers moeten hier het werk doen.
Wat zijn dat eigenlijk voor kiezers in Amerika, die zo'n president kiezen en nog eens kiezen? Dezelfde vraag kun je stellen in Italië, toch ook een democratie met een nog niet veroordeelde crimineel aan het roer, maar dat doen we hier nu even niet.
Nou ja, zo'n democratie is natuurlijk ook nooit hetzelfde. De New Deal was aardig, maar het McCathyisme weer niet. Zo gaat de boel een beetje op en neer.
Ik wou zeggen dat dat Amerikaanse nationalisme zo raar is, wat zegt het nou dat je je eigen land geweldig vindt als je nog nooit de grens over bent geweest (daar hebben ze daar allemaal te weinig vakantiedagen voor)?. Maar ja, Nederlanders zijn ook verschrikkelijk zelfingenomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten