Midlifecrisis?

Collega T. wordt morgen vijftig. Ik heb geluk nog bijna anderhalf jaar respijt, maar ik begin ook al aardig af te takelen.

De leesbril is inmiddels onvermijdelijk, als ik tenminste niet de helft van de dag met mijn bril in mijn hand en mijn neus tegen het beeldscherm of mijn blaadje geplakt wil zitten.

De audicien was ook helemaal niet verbaasd dat ik langskwam, maar kon me troosten met de wetenschap dat de verzekering mijn oren nog net niet slecht genoeg vond om een hoorapparaat te vergoeden. Hoera! Rondje voor de zaak!

Wat ook kan aftakelen, kijk maar naar mijn oude vader, is het korte termijngeheugen, plus nog een aantal andere cognitieve functies. Ik ben hier bijzonder gevoelig voor, omdat ik vroeger zo goed rijtjes kon leren, en deins niet terug voor vals spel om met Memory van mijn dochter te winnen, zo lang het nog kan. Zij gelukkig ook niet, dus het is helemaal niet oneerlijk.

Medebloggers die zich ook graag ongerust maken over de voortekenen van het verval kunnen nu terecht op http://www.cambridgebrainsciences.com/ om zich eens goed de gordijnen in te laten jagen. Je kunt daar een aantal testjes doen voor geheugen, redeneren en plannen. Het is allemaal hondsmoeilijk en om je zelfvertrouwen helemaal de grond in te boren kun je je score vergelijken met die van de andere deelnemers (DOE HET NIET!).

De andere deelnemers zijn namelijk/natuurlijk allemaal nerds en bollebozen die van heinde en ver naar Cambridge zijn gesleept of gelokt, omdat ze de eerste honderd cijfers van het getal pi achter de komma nog foutloos, zij het wat minder verstaanbaar, kunnen opzeggen als ze met twintig pinten bier in hun kraag uit de kroeg komen, op hun rug een Rubriks cube in twee halve tellen goed kunnen draaien en ook nog foutloos van rechts naar links en in spiegelbeeld kunnen schrijven. Die halen het gemiddelde dus op tot de astronomische hoogten die ze elk nacht door de ruimtetelescoop bestuderen (voordat ze aan die twintig pinten beginnen) en scoren allemaal even makkelijk 127 voor een testje waar ik met het zweet in mijn handen en hulp van diezelfde dochter net 12 punten haal (ik denk wel dat zij ook vals spelen).

Maar stiekem vind ik het wel leuk. En je wordt toch een keer oud. Dagelijks eigenlijk. Dus dan maar spelend.