Ik zag deze foto en ik was nogal geroerd. Amerikaanse soldaat, vast opgegroeid op een boerderij ergens in Wisconsin of een andere uithoek, met honkbal en high school, nooit gehoord van Baudelaire, knoflook of de Tour, maar wel mooi aan het eind van zijn jeugd een geweer in zijn handen geduwd en de oceaan overgestuurd om op een Normandisch strand door een volslagen onbekende neergeknald te worden.
Die Fransman die dat briefje erop geprikt heeft, "Mort pour la France", in 1944, zag nog wel dat dat een groot offer was. Mijn krant opent 65 jaar na dato met Wilders, puf-les, IJsland en - dat komt nog een beetje in de buurt - Obama in Buchenwald. Anders niks.
Word ik te oud of zo? Of sentimenteel?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten