Leven en lot is een geweldig boek van Vassily Grossman, een Rus. Het is alleen 900 pagina's en er zit maar een leeslint in, terwijl je er drie nodig hebt als je ook snel naar de voetnoten wilt of naar de lijst met personages, want daar zijn er nogal veel van.
Maar ik ben weer dapper opnieuw begonnen vanavond. Nadat ik al voor de zomer op een geweldige passage was gestuit waarin de moeder van Strum in een brief afscheid neemt van haar zoon voordat ze uit het ghetto van Lvov of Kiev wordt gedeporteerd heb ik nu de tekst van de gek Ikkonikov gelezen, waarin hij nadenkt over goed en kwaad en concludeert dat alle religie en wereldverbetering alleen tot eindeloze ellende heeft geleid. Het enuge goede is het achteloze goeds dat mensen voor elkaar doen. Ik vind dat wel wereldliteratuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten