Ik heb me er nooit toe kunnen zetten iets over opvoeding te lezen. Zelfs tijdens de zwangerschappen heb ik Penelope Leach niet ingekeken. Nu probeer ik het nog een keer met De Kleine Ontwikkelingspsychologie deel 2 (mijn kinderen zijn de leeftijd van deel 1 al ruim gepasseerd) van Rita Kohnstam. En het lukt weer niet, zodat ik me oud-Hollands schuldig en bezwaard kan voelen, ook wel weer een vertrouwd gevoel is.
Wat me wel lukt en waar ik ongelofelijk veel plezier in heb is elke week Nieuws Uit de Natuur van School TV opnemen op een DVDtje, zodat de kindertjes dat in het bijgebouw van de school waar geen kabel is kunnen bekijken. Ik vind het helemaal fijn om me voor te stellen hoe mijn Briljante Dochter (die in Groep 4 zit, maar dat voor ouden van dagen altijd ongevraagd minzaam converteert naar Klas 2) en haar klas op woensdagochtend voor de buis zit en ik weet dat mijn dochter apetrots is dat papa ook wat bijdraagt aan het klasseleven. Ze is nu zelf natuurlijk ook belangrijk, want zij brengt elke woensdag de DVD mee.
En nu vraag ik me dus af, wat draagt nou meer bij aan het geluk van Mijn Jongste? Dat ik me door dat boek heen worstel of dat ik dat DVDtje maak?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten