Waarbij de “e” in “name” ook wordt uitgesproken. Gisterenavond fijn naar deze film geweest met Journalistiek Begaafde Vriend D. Een jaar of drie geleden waren we al samen naar Jackass The Movie geweest – Johnny Knoxville was daarna korte tijd mijn favoriete acteur – en we wilden nog wel een keer zo lachen. We hebben toen namelijk anderhalf uur achter elkaar buikpijn gehad van het lachen. Dat soort dingen vinden we namelijk leuk. Leuker dan Nederlands cabaret, om maar eens iets te noemen. Het viel me wel op dat we de oudsten waren in de zaal en dat ik de enige was met een bril.
Nou, Borat is wel stukken minder geestig. Maar het is onthutsend wat je mensen allemaal kunt laten zeggen als je een camera op hun kop richt. Dat je met een Hummer ongeveer 55 km per uur moet rijden als je een groep zigeuners dood wil rijden, dat soort dingen. Of je kunt een groepje keurige mensen aan tafel krijgen voor een dinner party, met de dominee erbij, dat je dan minzaam de Westerse manieren blijft uitleggen, zelfs als je na toiletinstructie met je drol in een plastic zakje terugkeert aan de dis. En niemand die er intrapt. Niet in de film, althans. Ik vroeg me voortdurend af: “is dit echt?” en “hoe lang heeftie moeten zoeken tot hij iemand vond die zo gek was om dit te zeggen voor de camera?”.
Al met al eerder melig dan lachwekkend. Ik moest wel onweerstaanbaar lachen toen ik Borat en Azamat samen op de rug gefilmd aan de rivier zag, Azamat voorovergebogen, hij was zich aan het wassen, en Borat staand en plassend. Ik heb niet gekeken welke kant het water op stroomde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten