Vandaag is Alexander Pechtold voor de tweede keer in één week aan mijn verschenen! Vorige week op een receptie, vandaag kwam hij voorbij gestieffeld in het gebouw van de Tweede Kamer, waar ik zat te antichambreren. Dit kan toch geen toeval zijn? Iets (de oppergod van het ietsisme) wil dat ik op D'66 stem, het kan niet anders.
Nou heb ik een half jaar geleden een keer op een terras naast Rita (zou ik Rita mogen zeggen, hier in het openbaar, op het Internet?) Verdonk gezeten (wel aan een ander tafeltje), wat me pas opviel toen ik me afvroeg waarom de vrouw naast me naar me keek van Wat kom jij hier doen? en er drie Sterke Mannen met oortelefoontjes en glazen water voor zich aan het naburige tafeltje zaten en eens om me heen keek. Misschien was dat ook wel een teken. Maar toen waren er geen verkiezingen. Blij toe.
Pechtold had trouwens ook geen Sterke Mannen om zich heen, wel een Potige Blonde Dame.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten