zaterdag 8 december 2007
Best wel een aardig krantje
Vanmorgen een blogje gelezen over het spookbeeld (voor mij dan) dat lezers en andere ongecontroleerde individuen de openbare nieuwsvoorziening twitterend en bloggend overnemen.
Ik ben sowieso al niet zo geïnteresseerd in nieuws, meer in achtergrond, maar wat ik nou het aardige vind aan een krant is dat hij een redactie heeft en dat die redactie op een bepaalde manier in het leven staat, zal ik maar zeggen, en de gansche dag op zoek is naar zaken die de abonnee, die ook zo in het leven staat - daarom heeft hij dat abonnement -, wel eens zouden kunnen interesseren.
Ik zie de blogosphere dat echt niet overnemen. Om te beginnen graviteren daar mensen die al een baan hebben, dus vast geen tijd om interessante gebeurtenissen op te snorren en de feiten even te controleren (we nemen maar even aan dat onze vrienden de journalisten van de Volkskrant dat wèl netjes doen. In ieder geval gaan ze erg op hun gezicht als ze door de mand vallen). Wat je dan krijgt zijn meningen over meningen over meningen. Daar heb ik niks aan. Bovendien ken ik al die mensen niet die blogjes zitten te tikken. Voor hetzelfde geld zijn het allemaal beroepsquerulanten, psychopathen of andere types die een wat eenzijdige kijk op de wereld hebben.
Nieuws op maat is ook zoiets wat je geacht wordt leuk te vinden. Nou, ik niet. Alleen al om die reden (over querulanten gesproken). Als ik alleen voor mijn neus krijg wat me echt interesseert word ik, vrees ik, snel wereldvreemd. Dan lees ik alleen nog maar stukjes over gitaarspelen, Britpop uit de tweede helft van de jaren zestig, seks en rode wijn. Dankzij de krant, die mij over de volle breedte van het hedendaagse leven bericht, blijf ik ook een beetje op de hoogte van onderwerpen die me niet echt interesseren, maar me wel kunnen raken. Letterlijk en figuurlijk. Bovendien kan je een krant lekker snel scannen. Probeer dat maar eens op een beeldscherm.
Nog een puntje in dit verband: hoe moet ik uitleggen welk nieuws op maat me interesseert? Het is heel lastig om dat met trefwoordjes uit te leggen, die begrijp je voor je het weet verkeerd. Ik zit nou al te piekeren over sleutelwoorden die enigszins beschrijven waar ik het hier over heb.
Bovendien ben ik niet altijd in hetzelfde geïnteresseerd (onder andere omdat ik mijn krant nog wel eens iets tegenkom dat nieuw is). Ik ben ook niet zo geïnteresseerd in rampen en aanslagen. Triest, zo'n tsunami of zo'n zelfmoordaanslag, maar ik kan er niet zoveel aan doen en volgende week is er alweer een nieuwe (nog een vreselijke ruzie gehad met mijn zoontje dat ik geen geld wilde geven voor die tsunami. Ik had hem uitgelegd dat ik elk jaar keurig zoveel weggeef aan Hele Zielige Dingen dat ik de helft van de belasting terugkrijg en dat ze na die tsunami waarschijnlijk zouden bulken van het geld en niet zouden weten waar ze het zouden moeten laten, maar daar was hij niet van overtuigd). Maar goed, ik zou in mijn interesseprofiel niet snel opgeven dat ik van alles wil weten over calamiteiten, maar misschien had ik dan wel nooit geweten van 9/11. Kortom, nieuws op maat zorgt dat je slechter geïnformeerd raakt. Alleen het sportkatern mag van mij bij het oud papier vóór het in de brievenbus is geweest.
Ik wou eigenlijk schrijven over wat ik vandaag in de krant heb gelezen, maar dat doe ik wel in een andere posting. Het is al veel te lang zo.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten