Verdorie, heb ik gisteren mijn ziel bloot gelegd, word ik afgescheept met 5 aanbevelingen en 1 (schrijve: één) reactie. Daar doe ik het niet voor! Ik heb een extra grote statistiekenteller gemonteerd vandaag en die moet minstens op honderd! Hij maakt trouwens reclame voor de rijschool van Julia Cleanthous in Erskinville, New South Wales. Denk even aan Julia als je een rijlesje nodig hebt, ze heeft alle diploma' in huis.
Vanavond ben ik gedumpt door I. dus na het verzenden van de nodige SMSjes (alleen SMSjes terug gehad, niemand had het fatsoen de telefoon even te pakken) en emails, zit ik me nu zelf maar wat op te vrolijken. Ik moet zeggen, bij het tweede Duveltje maakt het niet meer zo uit of het koud of lauw is. In Engeland drinkt ook iedereen lauw bier en daar heeft men het er reuze mee naar zijn zin. Lees maar eens iets van Theodore Dalrymple, dan weet je wat ik bedoel.
Goed. Troost zoeken we in de muziek, daar istie voor. Gisteren was ik op het Net op zoek naar Led Zeppelin (ik zag het al aankomen). Ik kwam iets tegen over een gitaarwinkel waar het verboden was Stairway to Heaven te spelen, wat ik wel geestig vind (House of the Rising Sun zouden ze ook moeten verbieden) en vond iemand die afgelopen zondag tijdens het fameuze concert van Led Z. deze evergreen met zijn mobieltje heeft opgenomen en op YouTube gezet. Het klonk echt anders dan ik het speel. Ik zit er al 28 jaar behoorlijk naast.
Maar goed, Stairway to Heaven is academisch en beschaafd in vergelijking met waar ik vandaag tegen aanliep: Motörhead met The Ace of Spades. Heerlijk, wat een lomp geweld. Vette hardrock van het laagste allooi zonder kapsones en zonder fantasie. Het is hard opgenomen en je moet echt proberen het nog harder afspelen, zodat je er niet meer bij kunt nadenken, want daar is het niet voor bedoeld. Geniet ervan hoe die drummer zit te rammen en hoe de bassist in de microfoon hapt ("That's the way I like it baby, I don' want to live forever" ). En dan die solo: strak hakwerk op een Flying-V. En de video-effecten! Het lijkt Toppop wel. Straks komt het ballet van Penney de Jager binnendansen.
Een vriend van me, het domste jongetje van de studentenvereniging, maar daarna natuurlijk het meest succesvol van ons allemaal, draait dit in zijn Jaguar met een wilde havana in zijn mondhoek en as op zijn krijtstreep. Het leven blijft toch mooi, ook al zit het soms even tegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten