Heb net een artikel zitten lezen in de New York Review of Books over Freud. Die was van 1884 tot 1897 of zo aan de coke verslaafd, in de periode dat hij de psychoanalyse begon uit te vinden. Nooit geweten. Het verhaal past wel in mijn straatje, want het maakt van de hele psychoanalyse met zijn Oidipouscomplexen een stapeltje fantastische verhalen van een junk die het spoor een beetje bijster was. Wel zo overzichtelijk.
