maandag 21 oktober 2013

The Stanford Prison Experiment


Ik heb vandaag naar Quiet Rage gekeken, de film over het Standford Prison Experiment. Shocking. Het experiment is in 1971 bedacht en uitgevoerd door Phil Zimbardo, psycholoog aldaar.
In het experiment moesten een aantal vrijwilligers (grondig gescreende studenten) cipier en gevangene spelen. Zimbardo was hoofdopzichter. Het experiment liep volkomen uit de hand. Na twee dagen namen alle deelnemers hun rol volkomen serieus. De bewakers werden:
  • toffe peer
  • streng maar rechtvaardig
  • sadist
De gevangen werden:
  • opstandig
  • depressief
  • supergehoorzaam
Zoals bekend uit Colditz, Merry Christmas Mr. Lawrence enz.

Het schokkende is dat iedereen zo snel en overtuigend in de hem toegewezen rol stapte, inclusief Zimbardo, dat ze vergaten dat het een experiment was. De cipiers werkten het hele gamma van collectieve straf, eenzame opsluiting tot vernedering spontaan en enthousiast af.

Zimbardo moest er door een onderzoeksassistente op gewezen worden dat de gevangenen eronder leden en toen dat tot hem doordrong stopte hij er meteen mee, 8 dagen eerder dan hij van plan was. Van schrik is hij zelfs met de onderzoeksassistente getrouwd.

De grote les van het dit experiment is dat de situatie waarin mensen verkeren veel meer invloed heeft op hun gedrag dan je voor mogelijk houdt. Van nature nemen mensen aan dat hun gedrag, en vooral dat van anderen, voornamelijk door hun aard, karakter of persoonlijkheid wordt bepaald, zo in de trant van: de Holocaust heeft alleen in Duitsland kunnen gebeuren, omdat Duitsers verknipte types zijn die zich door de eerste de beste autoriteit laten overhalen hun medemens zonder wroeging te martelen en vermoorden.

Een andere Amerikaanse onderzoeker, Stanley Milgram, had daar al eerder naar gekeken. In een serie experimenten uit 1961 liet hij het gros (tweederde) van zijn proefpersonen door een onderzoeker in een laboratoriumjas overhalen om een andere proefpersoon steeds zwaardere elektrische schokken te geven als ze een woordenpaar verkeerd hadden onthouden.

Milgram was van joodse afkomst en vroeg zich ernstig of er ook een holocaust in Amerika mogelijk zou zijn. Uit zijn experiment bleek dat dat alles behalve uitgesloten is. Abu Ghraib en Guantanamo Bay zijn aardige stapjes in die richting. Niet dat in Amerika iemand bezig is een Holocaust te organiseren (even checken bij Louis Theroux). Waar het hier om gaat is dat Amerikanen in bepaalde situaties ook schokkend makkelijk over te halen zijn tot grensoverschrijdend gedrag.

En dat ligt dus aan die situaties, niet aan de afkomst, subcultuur of persoonlijkheidskenmerken van de proefpersonen.

Toen Zimbardo Milgram voor het eerst over zijn eigen experiment vertelde, bedankt Milgram hem, omdat Zimbardo daarmee het record voor het meest onethische experiment aller tijden, met de bijb
ehorende aandacht, van hem had overgenomen.

zaterdag 19 oktober 2013

Onbetrouwbaar Amerika

Toen Kennedy president was vonden we (niet dat ik toen al geboren was) Amerika allemaal een geweldig land en een waardig leider van de vrije wereld. Daar is steeds meer de klad in gekomen en het wordt telkens erger. Ik zet even een paar dingen op een rijtje:
  • Irak: zinloze oorlog. Geen hulde ook aan Balkenende, die zich gewillig mee heeft laten slepen.
  • Guantanamo Bay: je kunt niet tegelijk een rechtsstaat zijn en op Cuba verdachte baardmensen waterboarden
  • NSA: het is niet netjes om de post van de hele wereld open te maken. Het is zelfs erg onfatsoenlijk en het is helemaal onfatsoenlijk om de aandacht daarvan af te leiden door de klokkeluider in de beklaagdenbank te zetten. Jammer dat de hele wereld daar intrapt.
  • Fiscal cliff: de halve garen van de Tea Party gijzelen de Republikeinse partij en de Republikeinse partij gijzelt de regering van Amerika en Amerika gijzelt de hele wereld. Een stel hilbillies (Sarah Palin en dat soort volk) kan de wereldeconomie aan het wankelen brengen. Omdat ze liever hebben dat mensen creperen dan dat ze meebetalen aan hun ziektekostenverzekering.
  • En tot slot: het is een onvervalste plutocratie, waarin publieke functies zo ongeveer te koop zijn (zonder geld word je in ieder geval niet gekozen).
Iemand meer?