Zoals er mensen zijn die een Rembrandt verwachten te vinden op de dingesmarkt met Koninginnedag, zo zijn er ook mensen die voor een krats een topwijn verwachten te vinden bij de Albert Heijn, de Aldi of de Jumbo. In Nederland zijn er ook boekjes voor, zoals de Supermarktwijngids van Nicolaas Klei, een gesjeesde (?) economiestudent met clubvrienden die voor het AD schrijft. De arme man laat zich ieder jaar na de wijnoogst in alle supermarktmagazijnen opsluiten om het wijnassortiment door te nemen. Hij schrijft daar best geestig over. In een vorige aflevering was een van de kwaliteitspredikaten iets in de trant van: het was niet te drinken, maar in ieder geval loopt de gootsteen weer door. En zo had hij er nog 9 weten te bedenken. Inmiddels is hij teruggegaan naar een vijfpuntsschaal met nog een rubriek "dit moet de supermarkt zelf maar opdrinken". Ook een innovatie in de beoordeling (voor mij dan, want mijn vorige Supermarktwijngids is van 7 jaar geleden) is de Omfietswijn (vaut le detour, heet dat geloof ik in de Michelingids). Kan het Nederlandser? Met de fietstassen naar een vreemde supermarkt om wijn in te slaan die onder een net iets andere naam of van een akker een boerderij verder het vijfvoudige kost? En zo is het ook goed. Met mijn vorige gidsje heb ik een keer als een nerd in de Super de Boer om de hoek staan zoeken naar een Oostenrijkse prijswijn. Ik schaam me nergens voor, zeker niet als het geld uitspaart. Helaas stond de wijn er niet bij.
Ik ben, zo kom ik hier op, gisteren wezen shoppen en kwam bij de Hema een rek tegen waar alle Omfietswijnen stonden te pronken, met 15% korting, samen met de gids van Klei. Ik ben meteen los gegaan en heb er vier in mijn mandje gestopt. Vervolgens kwam ik bij de AH, die met een iets zuinigere 10% korting - de prijzenoorlog is duidelijk voorbij - over de brug kwam en hele dozen bekroonde wijn klaar had gezet. Een van de toppertjes was dan ook niet meer te vinden. Ik heb er daar drie meegenomen.
Voor de Sinterklaasviering, de goedheiligman was dit jaar erg vroeg bij ons, had ik van de week al twee wijntjes gekocht die me wat lekkerder leken. Normaal ga ik dan af op het etiket. Ik val voor imitatie-handgeschept crèmekleurig met letters met krullen of voor hele strakke ontwerpjes. En ik kijk dan nog even naar de herkomst. Bordeaux begin ik niet aan, Bourgogne of iets uit het zuiden van Frankrijk vind ik wel lekker. Rioja of Valdepenas (tempranillo-druifje) lust ik ook. Verder weet ik het niet zo goed. Als het van de Cabernet is vind ik het meestal wel OK. Of van de Montepulciano, want dat is behalve een prachtig Renaissancedorp in Umbrië ook een druif, weet ik nu van Nicolaas. Maar goed, een van die lekkere wijntjes waar ik 6 euro voor had neergelegd (het dubbele van mijn favoriet, Hardys Bin 343, die het met twee glaasjes moet doen, maar wel Omfietswijn is), vond ik eigenlijk maar slap en nikserig, maar van Nicolaas krijgt hij vier glaasjes. Op een schaal van vijf. En allemaal vriendelijke woordjes. De Chardonnay die ik had ingeslagen kreeg er ook al vier. Kennelijk is het niet zo gek om wijn op de combinatie van herkomst en uitvoering van het etiket te selecteren, maar zelf vond ik de Chardonnay slap. Als ik erover nadenk is alle Chardonnay die ik de laatste tijd heb gebruikt slap, dus het hoort kennelijk zo, maar het is wel jammer van die twee flessen uit de ranglijsten die ik gisteren heb meegenomen.
Wat ik maar wil zeggen is dit: als Nicolaas het OK vindt, vind ik het nog niet automatisch OK. Da's misschien wel even Nederlands als Omfietswijn: als de wijnautoriteit iets anders zegt dan ik, dan heeft de autoriteit een probleem, niet ik. Of is dat gewoon eigenwijsheid?
In ieder geval heb ik gisteren weer geleerd dat wijnhandel serieuze handel is en de handel in wijngidsen al helemaal, zo vlak voor Klaas en Kerst. En ik heb heerlijk voor 35 euro impulsaankopen gedaan, geholpen door de gids van meneer Klei. Hij schrijft zo leuk dat het boek ook zonder de wijn te proeven zeer onderhoudend is, hoewel daarmee niet gezegd is dat ik alle 816 pagina's ga doornemen. Het boek gaat wel mee naar de Albert Heijn volgende keer dat er wijn gekocht moet worden, dik of niet, ik ben toch een snob.
