In plaats van deze zaterdagmiddag een Kewlox-kast in elkaar te zetten in de strijd tegen de rotzooi op mijn zoons kamer, lig bij te komen op de bank met een ingewikkeld boek van Parag Khanna. Dat is een Indiaas-Amerikaanse interlektueel die kijkt naar globalisering en internationale verhoudingen. Hij is alle landen van de wereld zo ongeveer afgeweest en heeft daar in The Second World over geschreven.
Ik ben nog uit de tijd van de Wereldwinkel en toen waren de Tweede Wereld de landen die een onhankelijke koers zochten tussen aan de ene kant het NAVO en het USSR-blok en anderzijds de bittere armoe van de derde wereld. Khanna heeft de term geleend en gebruikt hem nu voor de landen die nog niet bij de eerste wereld horen, maar de derde wereld al een eind zijn ontstegen.
Rusland is in zijn ogen niets meer dan een corrupte oliestaat met een berg kernwapens. Het land krimpt ook, althans de bevolking, en Siberië en de meest oostelijke provincie (want dat is Siberië niet) worden stiekem gekoloniseerd door Chinezen. Leuk voor Siberische vrouwen die een nuchtere man willen.
Het gaat dus om de VS, China en Europa. Sinds Obama (nazaat van een Friese Obbema, las ik van de week in de krant, want die schrijft ook alles maar over) aan de macht is/komt, zijn de VS weer helemaal terug en China kennen we natuurlijk ook al lang. Overigens heeft China maar 6% van het GDP van de wereld, Japan 8%, de VS 25% en de Eurozone 31%.
Europa is de grootste economie van de wereld dus en meneer Khanna ziet Europa (dus) ook als een wereldmacht. Als inwoner sta ik daar helemaal nooit bij stil. Ik zie de EU als een stuurloos zooitje en ik heb tegen de Grondwet gestemd. Niet trouwens omdat ik tegen Europa ben, integendeel, maar omdat ik het onverteerbaar vond dat de EU geen democratie wil zijn, maar een clubje waar het parlement weinig te vertellen heeft en de regering (commissie) heel veel, zonder veel verantwoording af te leggen. Ja, aan regeringen, maar dat vind ik een tikkeltje te indirect. Ik heb overigens altijd moeite gehad met tegenstemmen en ik heb me er trouwens ook over verbaasd dat mijn redenering nooit erg populair is geweest. Behalve bij Sammy van Tuyll (en ook nog van Serooskerken) van de Liberaal Democratische Partij, maar daar hebben niet zoveel mensen naar geluisterd.
Eigenlijk ben ik dus erg voor Europa en het leuke is dat Khanna daar allerlei argumenten voor geeft. Zo hebben de criteria van Kopenhagen een weldadige invloed op aspirant-lidstaten en doen ook nieuwe leden, zoals Estland, hun best om grenslanden als Oekraïene te helpen eraan te voldoen. Kortom, de verleidingen van het lidmaatschap van de EU brengen allerlei landen ertoe om hun instituties te versterken, iets minder corrupt te doen, enz., enz., zodat ze uiteindelijk ook kunnen delen in de welvaart die Europa verspreidt. Leuk toch?
De EU blijkt ook een onzichtbaar, maar daarom nog niet ineffectief buitenlands beleid te hebben, waarmee in de Kaukasus en zelfs in Centraal-Azië landen en bewegingen gesteund worden die voor een betere spreiding van macht en welvaart ijveren. En en passant wordt er ook nog af en toe een oliepijplijntje de goeie kant op aangelegd.
Ik vind dat we dat goed doen. Weg met alle populistische verhalen over Eurocraten die hun zakken vullen, onze nationale wetgeving bepalen en de EU als business club. Niet dat er niks van klopt, maar er gebeurt ook nog wel wat anders.
En Turkije hoort er ook gewoon bij. Een ontwikkelde, democratische, seculiere staat die grenst aan heel wat achterlijkere landen als Bulgarije en Griekenland. Aansluiten svp. Dat is trouwens al lang geregeld. Hoe zat het nou ook al weer met die Grondwet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten